لبخند

شاعر کلمه بود وکلمه خدا بود.. لبخند...

از شاخه های نورسته ی شادی

دسته دسته بالا می روند عاشق ها

ولبخند تو منتشر می شود تا میزکارمن

تا ناخوداگاه جمعی یونگ

تا اودیسه ی هومر در قفسه ی بعدی

وازظرف کوچک آجیل عید چشمک می زند

و نگاه نافذ تو همچنان همراه من است

لبخند...

از جغرافیای دوریسربر می زندآیه ی لبخند تووکتابی نازل می شودبر شانه های جهانهیچ آفریده ای مقدار تو را درک نکرده استمقدار تومائده ی عشق مقدار تو تعریف تازه ی دیوانگی استاردیبهشت که می شودعاشق ها از فرودینه تا جورجرعه می نوشندوابدیتچکهچکهچکهرویسجاده ات می ریزدزاده شده بودیم تا جادوی ابروان تو را زیارت کنیمفکر می کنم ماه شوال درست سال1982نه1983 طلوع کرده باشدهلال ماه به ابروان نچرال تو اشاره کرده است چهارشنبه بیست و دوم فروردین ۱۴۰۳ساعت 7:31 _ من یاتو؟| لبخند...